Moda lat 60.

Choć początki mych modowych fascynacji sięgają korzeniami do lat 50., nie jestem osobą która lubi zamykać się w jakiś sztucznie stworzonych przez siebie ramkach, a ostatnimi czasy moją uwagę przykuwają stroje lat 60. ubiegłego wieku. Już od wielu lat sięgam do muzyki i filmów z tamtych lat lecz to całkiem niedawno odważyłam się na ten krok w swoich sesjach zdjęciowych. Efekty można zobaczyć na stronie FB Daisy Dot na którą serdecznie zapraszam (w przygotowaniu kolejna sesja tego typu) : https://www.facebook.com/media/set/?set=a.318498318302761.1073741832.123188741167054&type=3

W dzisiejszej notce pragnę przybliżyć nieco moim czytelnikom tę właśnie inspirację, gdzie królowały krótkie spódniczki, sztuczne rzęsy, makijaż z “pawim okiem”, geometryczne wzory, a jedną z subkultur tamtych lat byli modsi o których pisałam dwie notki wcześniej.

Vidal Sassoon strzyże włosy Mary Quant, 1964

Wszystko zaczęło się tak naprawdę w 1958 roku, gdy Mary Quant wylansowała minispódniczkę (w tamtych latach w kształt litery “A”), wpisywała się ona doskonale w panującą w latach 60. rewolucję seksualną. Oprócz minispódniczki, Mary Quand zawdzięczamy takie “wynalazki” jak : nieprzemakalny płaszcz z tworzywa sztucznego, pumpy dla kobiet, wielkie torby na ramię i wodoodporny tusz do rzęs. Królowały pastele, a także połączenie czerni z bielą. Podziały na “damskie” i “męskie” powoli zacierały się, kobiety zaczynały nosić spodnie, pojawiły się damskie smokingi. Do tego mocny makijaż oka i blade usta (w przeciwieństwie do lat 50.) przeżywały rozkwit. Królować zaczęły plastikowe dodatki – klipsy, korale.

Kultową modelką lat 60. została Twiggy Lawson (urodzona w 1949 r. w Londynie jako Lesley Hornby). Drobna kobieta o dziewczyńskiej urodzie, wielkich smutnych oczach, krótkich włosach i chłopięcej sylwetce, choć była w branży tylko 4 lata (zrezygnowała z niej na wskutek “buntu” przeciwko podporządkowania pieniądzom i urodzie), odcisnęła największe piętno na  popkulturze i stylu lat 60. To ona zapoczątkowała fryzurę “na chłopczycę” z grzywką na bok. Właśnie od niej zaczęła się era wychudzonych modelek, która trwa do dziś…

“Boots”, tapir i Barbra Streisand w 1966 roku

Nancy Sinatra, 1967 r.

Z drugiej strony stały się modne tapiry i wysoko podniesiony tył, koki. Do podkreślania fryzur używano opasek, wstążek do włosów. Popularne stały się tzw. “snob dress”, czyli sukienki bez rękawów z luźną linią talii. Na nogach królowały białe kozaki PCV(nie mylić z przedstawicielkami mody “współczesnej”) rodem ze “Star Treka”, noszono również baleriny. Zapoczątkowany został futuryzm w modzie, “podczas, gdy planowano postawić pierwszy krok na Księżycu, projektanci – Courreges, Cardin i Rabanne stawiali wielkie kroki w stronę mody przyszłości”, jak pisze Anna Kopiec w swym artykule. Tak też było, modelki w białych i srebrnych strojach wyglądały jak kosmiczne stewardessy. Andy Warhol podziwiając kolekcję Courreges’a mówił: ”Ubrania Courreges’a są piękne. Wszyscy powinni wyglądać tak samo, spowici w srebro”. Nawet słynny Pierre Cardin znany od lat 60, sam o sobie twierdził : “ Ubrania, które preferuję, to ubrania przeze mnie zaprojektowane dla świata, który jeszcze nie istnieje – dla świata jutrzejszego”.

 

Daisy Dot